به گزارش ایسنا دکتر محمود احمدینژاد در همایش پژوهش و فناوری افزود: عرصههای گوناگون علمی در دسترس دانشمندان و محققان قرار گرفته است، در حالی که بعضی دستاوردهای امروز در گذشته حتی در آرزوهای ما هم نمیگنجید؛ برخی عرصهها به گونهای بود که دانشمندان ما تصور هم نمیکردند که روزی بتوانند وارد آن شوند.
وی خاطرنشان کرد: کارهای ملی و فراملی، تعداد اختراعات، مقالات و پژوهشها در عرصههای صنعتی، پزشکی، هوافضا، نانو و هستهیی را ببینید، اتفاقاتی عظیم و آیندهساز است.
وی با بیان اینکه " دست کسانی که برای اعتلای این سرزمین تلاش میکنند را میبوسم" اظهار کرد: اما آیا کارهایی که انجام میشود درخور ظرفیت علمی و پژوهشی و توانمندیهای ملت ماست؟ به نظر من پاسخ این سوال منفی است. کارهای انجام شده نسبت به گذشته بینظیر است اما در طراز ظرفیت علمی و پژوهشی کشور نیست. ملتی که در طول صدها سال و در سختترین شرایط سیاسی و اقتصادی دانشمندان بزرگی را به جهان هدیه کرده و قلههای علم و فناوری را در اختیار داشته و توانسته است هم در نظر و هم در عمل در تولیدات ملی پیشتاز ملتهای عالم باشد، ظرفیتهایش بیش از آن است که امروز به فعلیت رسیده باشد.
رئیسجمهور با طرح این سوال که "مشکل در کجاست؟" خاطرنشان کرد: همه کسانی که برای اعتلای این سرزمین کار میکنیم، باورمان این است که میتوانیم با سرعت چند برابر حرکت کنیم، اما علیرغم همه تصمیمگیریها، آنچه دلمان میخواهد، اتفاق نمیافتد. علیرغم برنامهریزیهای گسترده و تغییر ساختارها و ایدههای جدید هم آن طور نشد.
بودجه بخش پژوهشی سه هزار میلیارد تومان است، این در مقایسه با ایران زیاد نیست و باید به هشت تا ده هزار میلیارد تومان برسد، اما این رقم در مقایسه با بودجه دولت زیاد است و بودجه بیشتر از این جا ندارد. دولت محدودیت دارد ضمن این که بر این باوریم که در حد همین سه هزار میلیارد تومان هم تحقیقات واقعی انجام نمیشود و ما با موانعی مواجه هستیم.
وی درباره موانع تحقیق گفت: ما یک سری موانع داخلی و یک سری موانع بیرونی داریم؛ موانع داخلی به اصل مدیریت علمی و اقتصادی کشور برمیگردد. اقتصاد ما طی دهههای طولانی دولتی اداره میشد. یعنی همان مدلی که امروز میگویند، شکست خورده است، به این مفهوم که هزینههای آن با بهرهوری پایین همراه بوده است. سرمایهگذاری در بخش تحقیقات هم همچون توزیع یارانههاست. یارانهها باید به تقویت برخی بخشها و پرکردن خلاءها منجر شود اما شیوه توزیع به گونهای است که کمترین بهره را میدهد.
وی بخش انرژی را مثال زد و گفت: در بخش انرژی نسبت به هم ردههای خود انرژی زیادی مصرف میکنیم، این در حالی است که دولت در این بخش بیشترین یارانه را پرداخت میکند. از سوی دیگر دعوت به صر فهجوییها هم نتیجه آنچنانی نداشته است. به نظر من علت به شیوه کار برمیگردد. این شیوه انگیزه صرفهجویی ایجاد نمیکند. دولت با قیمتهای امروز بیش از صد هزار میلیارد تومان یارانه انرژی میدهد، در بخش پژوهش با اینکه سه هزار میلیارد تومان بودجه پژوهش میدهیم و در عین حال فریاد میزنیم که دستگاههای اجرایی با دانشگاهها قراردادهای پژوهشی ببندند، اما باز هم استقبال از این مساله درخور نمیشود.
احمدینژاد در ادامه به صنعت فولاد اشاره و اظهار کرد: ظرفیت تولید فولاد ما هماکنون 15 میلیون تن است، ما به کارخانههای فولاد، سنگ معدن و سوخت را تقریبا مجانی میدهیم، اما یک کشور در چهارهزار کیلومتری ما با سنگ معدن و انرژی با قیمت روز به علاوه هزینههای حمل و نقل و عوارض گمرکی فولاد به کشور میآورد و صنایع داخلی توان رقابت با آن را ندارند. یکی از دلایل این وضعیت این است که صنایع ما در این سالها به دلیل دولتی بودن نیاز به رقابت احساس نمیکنند. وقتی هم واردات میشود صدای صنایع بالا میرود و فشار میآورند که عوارض گمرکی بالا برود چون نمیخواهند در فضای رقابتی قرار بگیرند.
وی به بخش برنج نیز اشاره کرد و گفت: ما باید به کشاورزی یارانه بدهیم، اما کسی در شعاع سه هزار کیلومتری با همه قیمتهای آزاد جهانی و با 30 درصد عوارض داخلی برنج خود را ارزانتر میفروشد پس ما کی میخواهیم وارد بازارهای جهانی شویم
وی به هدفمند کردن یارانهها اشاره و اظهار کرد: یارانهها هدفمند نیست، این در حالی است که بخش عمدهای از اقتصاد ما در چرخه یارانه است، طرح هدفمند کردن یارانهها تنها ارائه مستقیم یارانهها نیست، بلکه باطنی دارد و آن اصلاح مناسبات غلط اقتصادی به شکل بنیادی است. به عنوان مثال ما هماکنون 1000 میلیارد تومان به بخش شیر یارانه میدهیم، این یارانه را به کارخانه میدهیم و بعد به مردم میگوییم بروند در صف شیر بایستد و سهمیه بگیرند. بعد هزاران نفر را میفرستیم که بر توزیع شیر نظارت کنند.
رئیسجمهور با تاکید بر اینکه " نمیخواهم زحمات کشیده شده در کشور را نادیده بگیرم" خاطرنشان کرد: ما به سرعت در حال تبدیل شدن به یک کشور صنعتی هستیم، اما باید در بخش پژوهش هم اشکالات را برطرف کنیم. توزیع اعتبارات باید متحول شود. ارزش پژوهش باید در جایگاه خود قرار گیرد، در این صورت مدیر صنعتی چارهای جز بهبود روشها نخواهد داشت.
وی با تاکید بر ضرورت اجرای طرح هدفمند کردن یارانهها گفت: اگر کسی طرح بهتری دارد بیاورد و بدهد، اگر در یارانهها تنها 20 درصد صرفهجویی شود، بیست هزار میلیارد تومان بودجه به دست میآید که هفت برابر بودجه پژوهشی است.
وی درباره موانع بیرونی هم گفت: امروز علم و فناوری به طور انحصاری مورد سوءاستفاده قرار میگیرد و ابزار تسلط بر ملتها شده است، به همین دلیل معدود کشورهایی هستند که مانع پیشرفت سریع سایر ملتها میشوند و میخواهند از همه ظرفیتهای علم و فناوری به نفع خود بهرهبرداری کنند، در حالی که ما بر اساس آموزههای دینی خود، نشر علم را وظیفه خود میدانیم و اینکه علم باید در خدمت کل جامعه بشری قرار گیرد، نه اینکه به ابزاری برای سلطه تبدیل شود. دشمنان میخواهند با درست کردن مسایل سیاسی حواس مردم را از این مسایل دور کنند، میخواهد توان دانشمندان ما را از پیشرفتهای علمی به مسایل دیگر معطوف کنند.
احمدینژاد افزود: در بحث هستهای که یکی از نمونههاست، نمیخواهند ما پیشرفت کنیم، اما ملت ما راه را ـ که ایستادگی است ـ آموخته و بر سر حقوق خود ایستاده است، تیغ دشمنان هم کند است و کندتر خواهد شد.
وی از مسئولان خواست که با تعامل با اساتید و پژوهشگران به اصلاح ساختارها بپردازند و ابراز امیدواری کرد که روزی بتوانیم از حداکثر توان خود استفاده کنیم.
در این مراسم با حضور رئیسجمهور به تعدادی از پژوهشگران برتر جوایز و تقدیرنامههایی اهدا شد.